Weergaloos mooie Rocky Mountains in Jasper Park
Door: marceltijdink
Blijf op de hoogte en volg Marcel
03 Juli 2012 | Canada, Lake Louise
De start is wat minder, ik heb spierpijn dat het zo kaakt (excuus voor het Limbabwisme) van de bergtocht en uiteraard regent het als ik vertrek, dat betekent dat de omgeving en bergen nauwelijks te zien zijn in de mist. Maar, er is een groot voordeel aan starten in de regen: het kan alleen maar beter worden (na ja, behalve als je dan nog eens windkracht 6 tegen krijgt). En zo blijkt het ook te gaan, de regen stopt en de Athabasca Waterfalls zijn het eerste zichtbare hoogtepunt. Het zijn niet de Niagara-Waterfalls maar wel heftige watervallen gevormd door de smeltende gletsjers. Allengs komen er meer opklaringen en de omgeving is adembenemend. Links en recht bergketens met wit besneeuwde toppen, watervallen die omlaag klateren, gletsjers tegen de bergen en meren met een opaal groen achtige kleur. Deze aparte kleur wordt trouwens veroorzaakt door de mineralen van de smeltende gletsjers en zelf in de bewolking ziet het er schitterend uit. De tocht schiet niet op want iedere 5 minuten stop ik voor een foto. Achteraf niet allemaal even spectaculair maar dat ligt meer aan mij en tekort aan zonlicht dan aan de omgeving. Hoogtepunt is Columbia Icefield waar maar liefst 8 gletsjers tussen de witte bergtoppen liggen, de Athabasca Gletsjer zie je prachtig vanaf de weg. Dat blijkt niet geheel onbekend want het sterft van de toeristen hier, vooral Japanners die uit de bussen worden gedropt en dan met hun camera naar voren rennen om als eerste een foto te nemen en vervolgens uren in de rij staan voor een dure karige hap van het enige restaurant in 100km omtrek.
Zelf ga ik 3 km verder naar een basale park camping zonder faciliteiten. Daarom heb ik een grote zak muesli-gedroogd-fruit-noten gekocht tegen een vermogen in het ook al dure Jasper en verheug me erop die vanavond op te peuzelen en pak alles uit op de picknicktafel. Als ik me omdraai is de zak eten al weg, in de verte hoor ik een triomferend gekras en zie een kraai met mijn avondeten wegvliegen. Smerige dief! Gelukkig is er nog een noodrantsoen en zowaar een hutje om te schuilen en te koken met daarin zelfs een kachel! Aangezien het koud is op 2100 m probeer ik die, zonder veel succes, aan te maken. Dan maar een flinke scheut benzine uit mijn brander erop en aansteken die hap. Stom, zelfs een kleuter weet dat. Een steekvlam van 1,5 meter zorgt ervoor dat ik mijn pony de komende maand niet meer hoef bij te knippen. Niet erg want die was toch al te lang.
De tweede etappe is net zo mooi, tussen de Rockies en met een kort uitstapje naar Peyto Lake, opnieuw zo’n prachtig groen meer en dat ik vanuit 2000m hoogte kan bekijken.
Voldaan kom ik in het (supertoeristische) Lake Louise, mijn benen zijn nu helemaal volgelopen met melkzuur van de kuiten tot aan de zitbulten. Tijd dus voor een paar echte rustdagen. Ik ga me daar eens goed verwennen en logeer in een geweldig mooi Hostel (= soort hotel voor veel minder geld door meer mensen per kamer/slaapzaal). Al direct leuke gesprekken met mijn Zwitserse kamergenoten en bij het eten met een mooie Nieuw Zeelandse die uit Duitsland blijkt te komen. Mooi moment om weer eens mijn Duits te showen. Allen moeten daags erna helaas al verder maar er komen vast leuke vervangers.
Zo’n Hostel is nog wel te betalen, zeker als je op ‘zaal’ ligt, tussen de 25..40$. Campings zijn hier tussen de $10 (natuurcamping) en $25. Nu we toch over prijzen hebben, het eten en de supermarkten in Canada (en destijds ook Alaska) zijn echt duur tov Nederland. Over het algemeen 1,5..2 x zo veel. Dit toeristenoord spant de kroon, monopolie in het park, niets in de buurt dus een brood kost ca. $ 5..6, (klein) potje Nuttella $6, vlees en kaas idem voor 100 gr en over drank zullen we het maar niet hebben. Wel zo goed voor mijn lever.
De volgende dag blijkt het Hostel een prima keuze boven de camping, er barst een vreselijk noodweer los en ook de stroom valt uit. In de warme en knusse lounge geniet ik van een dagje relaxen, beetje internetten, wat klusjes doen en straks eens gaan beslissen welke route we naar de US gaan nemen. Wat een luxe.
Afstand 113-130-0 km
Hoogte 1250-1650-0 m
Totaal: 3193 km
-
03 Juli 2012 - 20:19
Moeder.QWeer `n Mooi:
Weer `n mooi verhaal .
Wat kan `n fietser allemaal meemaken .
geniet van alles jong .
veel groeten Moeder -
03 Juli 2012 - 20:58
Hub V Rijswijck Veld:
hallo marcel
ik volg iederedag je reisverslag
ik wens je een heel mooie verdere reis en hoop je over een jaartje gezond en wel terug te zien in dorp
groetjes hub -
04 Juli 2012 - 07:04
Carin:
Hoi Marcel, ik val in herhaling als ik zeg weer n mooi reisverslag van je te lezen! Goh,wat n uitzicht en n pracht wat je allemaal ziet! Supermoi! Je maakt en beleeft heel wat daar zo te lezen. Leuk dat je je duits weer es wat op kunt halen ehm...haha ;-) Geniet ervan! Zorg goed voor jezelf en tot lezens weer! Groetjes van mij en n poot van "the Rock" Ps. De temperaturen hier worden ook steeds aangenamer! :-)
-
04 Juli 2012 - 17:42
Ome H:
Onze Marcel fietst zijn droom in een ver land
En tot nu toe, denk ik, nog geen lekke band
Wel wat vaker een nat pak
En wat extra balletjes op het zitvlak
Maar voor ons nu graag een foto van die mooie meid uit Nieuw-Zeeland!
-
04 Juli 2012 - 19:13
Mary Tijdink:
Hoi Marcel,
Wat een onderneming. Geweldig dat je hiervoor het lef hebt. En wat leuk om je te kunnen volgen. Prachtige foto's.
Groeten uit Goor van tante Anny, oom Joan en Mary -
05 Juli 2012 - 18:00
Jo Tubée:
Hai Marcel, Dat het heel erg goed was dat je hier aan begon wist je al. Anders was je er niet aan begonnen.
Dat het nu in de praktijk ook nog zo positief uitpakt is dubbel genieten. Heel veel plezier en heel veel moois wens ik je. Groet, Jo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley