De zomer begint in Golden - Reisverslag uit Golden, Canada van Marcel Tijdink - WaarBenJij.nu De zomer begint in Golden - Reisverslag uit Golden, Canada van Marcel Tijdink - WaarBenJij.nu

De zomer begint in Golden

Door: marceltijdink

Blijf op de hoogte en volg Marcel

05 Juli 2012 | Canada, Golden

Het is zo’n heerlijk lekker luxe Hostel (ik heb ook nog de sauna ontdekt!) dat ik nog een dagje erbij plak in Lake Louise. Mijn knietjes en billen kunnen bovendien nog wat rust gebruiken en ik heb het beroemde Lake nog niet gezien. Met de fiets gaat dat prima, langs alle rijen auto’s en bussen vol Japanners die geen parkeerplaats vinden sneak ik weer eens vooraan. De tocht is niet voor niets want zowel Lake Louise als Lake Moirane zijn prachtig om te zien, opaalgroen en dus ook vergeven van de toeristen, die trouwens na een wandeltochtje omhoog gelukkig niet meer zo in het zicht vallen. De 2 zusters uit Nieuw Zeeland/Duitsland bleken ook nog te blijven en we hebben ’s avonds gezellig gekletst en in de Hostel keuken samen gekookt. Zij een gezonde tuna-groenen mix, ik een witte rijstebrij met een blik met een vage vulling, iets met kip en saus of een heel dikke soep.
Wat betreft je reactie, Hans
Ook al had ik wel wat sjans
Mijn verwachtingen waren net als jouw limerick veel te snel
Blijkbaar zijn er al jaren een echtgenoot en een vriend in het spel
Dus voor mij helaas geen kans
En dus ook geen foto voor jou. Maar wie weet, ze gaan ook richting Westkust US en we houden contact, misschien zien we elkaar weer. Mijn nieuwe Roomy is een 62jarige Ierse Canadees (Sean) die met de fiets tussen de 150-180 km per dag doet van Vancouver nar Calgary. Zonder bagage weliswaar want die neemt zijn vrouw in de auto mee (wel een idee overigens, wie voelt zich geroepen?). Hi j helpt me de keus voor het vervolg van de route te maken: via het oosten van de Rockies (mooie uitzichten op de prairie), het Zuiden van de US (woestijnen in Idaho en Oregon) of het Westen van Canada (mooie landschappen en Vancouver).
Mijn voorkeur had de US met de gedachte dat ik dan zeker zon zou krijgen. Naar echter blijkt is daar vaak tegenwind tegen die tijd ook een hittegolf voorspelt (40 C). Dat lijkt me een beetje teveel van het goede. Sean adviseert via het Westen. ’s Ochtends vroeg is Sean al weg, en mijn bidon ook. Blijkbaar het honorarium voor het consult. De route gaat dwars door de Rockies via Yohoo Park en het mooiste is: de hemel is strak blauw als ik vertrek, de zomer komt eraan! Mijn GPS heeft overigens kuren en wijst me precies de verkeerde kant op, in de auto niet zo erg maar als je op de fiets als een paar kilometer bergop fout gaat is dat minder. Dat doet me denken aan de “Top-5 nutteloos-maar-meegesjouwd” die ik nog zou geven:
1. De navulbare lege tubes
Nog nooit gebruikt, geen idee wat ik erin moet doen? Eten? Pindakaas, boter en Nutella zijn te dik ervoor, voor wasmiddel zijn ze veel te groot. Iedere keer als ik de ‘Eten’-Tas opendoe kom ik ze tegen. Dat doet me denken aan onze eerste fietsvakantie, we hadden badmintonrackets en shuttles meegenomen in de tas. Altijd handig. De hele vakantie heb ik vrijwel niets in de tas kunnen vinden behalve die stomme rackets die op een of andere manier bovenop lagen. Overigens hebben we ze nooit gebruikt.
Gewicht: 40 gr, dus laat maar gewoon zitten.
2. De GPS
Daar heb ik me tevoren het meest druk over gemaakt, meenemen of niet? Stel dat je straks ergens in het niks vastzit, of dat je iets in de stad moet vinden. Op het allerlaatst voor zekerheid toch maar gekocht, een Garmin 62S. Nog extra een laptop in plaats van mijn tablet gekocht omdat je alleen op een PC de routes kunt maken.
Nou, zelden heb ik zo’n achterhaald stuk elektronica in mijn handen gehad. Wat een stom ding. De bediening is uit de jaren 70, en totaal onlogisch. De gemiddelde Nederlander leert sneller Swahili dan dat ding te bedienen. Bijvoorbeeld: als je een route maakt zie je niet hoe lang dat die is maar wel hoe ver het hemelsbreed is. Wie in godsnaam wil dat nu weten?. De speciaal gekochte US/Canada SD kaart (voor een luttele $75) bevat minder info dan mijn gratis Smartphone App en kan niet eens worden ge-update (nee meneer, dat gaat niet met de SD kaart versie). Het valt me nog mee dat ie op batterijen loopt en niet op hout. Eric de Vakantiefietser had weer eens gelijk: met een landkaart heb je veel meer overzicht, daar kun je dingen op schrijven, is leuker zoeken en plannen. En als je fout gaat heb je toch nog een mond? Dat is net zo leuk voor de contacten. Het enige leuke van de GvdPS: hij houdt de kilometers en de gereden route bij. Maar ja wie gaat dat ooit nog eens nakijken?
Gewicht (met batterijen, kabels etc): 400 gram. Gaat denk ik nog wel eens terug.
3. De Helm.
Onding. Eenmaal opgehad in Alaska in de regen en hij viel steeds voor mijn ogen. Bij warm weer kriebelt die en zweet je je te barsten. En, heel eerlijk gezegd, laat ik graag mijn manen in de wind wapperen, enige ijdelheid is me niet vreemd. Helaas heeft de politie hier in BC me al paar keer aangehouden en gewaarschuwd dus af en toe zet ik hem weer op tot ik uit hun bereik ben.
Gewicht: 260 gram. Zodra niet meer verplicht ergens in de US verpatsen voor $5 denk ik.
4. Scheer olie, parfum monsters, condooms
De scheer olie is superlicht maar werkt dan ook voor geen meter. Misschien aardig voor een puber met een paar vlasharen maar ik heb een keer 3 kwartier (!) aan mijn baard zitten rossen. Het resultaat was nog bedroevend ook. Toch maar een spuitbusje scheerschuim gehaald. En de parfums: haha. Op de natuurcamping voor de beren zekers? Gelukkig weegt het geen drol.
De condooms werden ten sterkste aanbevolen bij iedere paklijst en door iedere vakantiefietser. Misschien mis ik iets. Aan de andere kant ben ik nu vooral door de afgelegen gebieden gefietst met hier en daar een (mannelijke) fietser. Hier geldt dezelfde regel als voor de reserve-onderdelen: voor de zekerheid dan maar.
5. Elektronica
Al bij al heb ik voor 3 kilo aan elektronica bij me (Laptop, Smartphone, Ipod, Camera, Harddisk, USB/SD en vooral adapters (voor ieder 1) en kabels). Wel allemaal ergens nuttig voor maar zou het niet wat meer te combineren zijn? Voorlopig maar zo laten. Sterker nog: ik zou graag een e-reader erbij willen hebben om te lezen s avonds, boeken zijn ook niet licht.
Aldus ter Leringh ende Vermaek voor een ieder die ook eens een flinke fietstocht wil maken. Morgen gaat het over 140 km met daarbij een flinke klim, hopelijk weer zo’n zonnetje en eens wat minder zadelpijn.

Afstand 38-85 km
Hoogte 700 - 600 m
Totaal: 3316 km

  • 06 Juli 2012 - 06:38

    Moeder:

    Altijd fijn om morgens iets van jou te
    lezen .
    De problemen zijn niet mis.
    Ik hoor je schelden ..
    dat lucht op soms.
    goede reis maar weer .
    Moeder

  • 06 Juli 2012 - 12:42

    Rob Sonnemans:

    Heee Marcel,

    Jaartje (zelfkas)Tijdink :-) Leuke verhalen! Inderdaad mooie route die glacier highway. Geniet ervan. Ik ga je volgen.

    groet,
    Rob

  • 06 Juli 2012 - 17:30

    Gert:

    Je bent nu wel een bidon lichter ....

    NB Misschien kun je naast de afstand en hoogte ook je coördinaten aangeven (een nuttige toepassing van een GPS).
    Volgens de kaart van deze site zat je nu ergens nabij de Kicking Horse Pedestrian Bridge .... ;-)

  • 06 Juli 2012 - 19:36

    Bus?:

    Marcel wees maar gewoon blij met je fiets die brengt je van waar je bent naar waar je wezen wil. In tegenstelling tot bv de bus of trein die je brengt van waar je niet bent naar waar je niet wilt zijn (aldus de zienswijze van pap op openbaar vervoer)
    gr rob

  • 07 Juli 2012 - 08:31

    Ome H:

    Ej kammeraod, ig mis eigelik wat op de foto's, de Dörper Kuus vlag op locatie!!

  • 07 Juli 2012 - 10:10

    Leiduntwidde:

    Dien verhale zien verslavend: blief asjebleef zoeë sjrieve dan blieve wae geneete!

  • 07 Juli 2012 - 11:16

    Trees Wieland:

    Er fietst een SCHRIJVER uit Helden in Canada.
    Bedankt voor je verhalen.

  • 09 Juli 2012 - 09:27

    Henk Maessen:

    Hej Marcel. Ich gister van Ger en Jose de link doorgekrege van dees site. Sjtaon leuke reisverslage op. Ich zal dich volge. Veul succes nog.

  • 10 Juli 2012 - 14:02

    Harm Van Leeuwen:

    Hoi Marcel,

    Mooi verslag. Ben wel een beetje (erg) jalours !

    Goeie reis verder. Geniet ervan. Ik blijf je volgen.
    Cheers,
    Harm

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Canada, Golden

Panamerican Biking

Ik heb altijd gefantaseerd dat het geweldig moest zijn om de Amerika’s door te reizen: weidse landschappen, bossen, meren en canyons, zonovergoten eindeloze golvende wegen en ineens een Harley kroeg op een verlaten weg , maar ook de fascinerende vergane culturen in Midden en Zuid Amerika en de gletsjers en natuurgebieden in Patagonie.
Ik ben u 52, een mooie leeftijd om jongensdromen nog te verwezenlijken dus van mei 2012 t/m dec 2013 ga ik een fietsreis maken van Alaska (Fairbanks) tot het uiterste zuiden van Chili (Ushuaia).
Het plan:
De route die ik wil doen gaat grotendeels over de PanAmerican Highway. De start is eind mei 2012 in Alaska en via Canada (juni/juli met o.a. de parken Jasper/Banff) terug in de US langs de westkust (San Francisco, Los Angeles). In de herfst dan via Route 66 naar de Grand Canyon en daarna via Mexico door Midden Amerika naar Panama. In het voorjaar 2013 moet ik dan ergens in Ecuador verdergaan met gedeelte door Zuid Amerika eindigend in Patagonie en Vuurland.
Er is ook wel aardig wat voorbereiding aan vooraf gegaan. Allereerst een goede fiets (Koga Myata met riemaandrijving en Rohloff naaf, natuurlijk van de Vakantiefietser) en kampeer/reisspullen. Ondanks dat ik zoveel mogelijk heb bespaard kom ik op 32..35 kg bagage, incl. de fiets betekent dat ik over de 50 kg ga meeslepen. Voor diegenen die ook zoiets willen doen, veel informatie hiervoor vind je in het boekje ‘de Wereldfietser’ van Eric Schuit.
Een generale repetitie is ook aan te raden, die heb ik in april door Toscane gedaan, een week langs Pisa, Lucca, Volterra, San Gimignano en Siena met afstanden rond de 65 km. Heel mooi en erg nuttig, zo was mijn superlichte slaapzakje in Italie al veel te koud en iedere avond 2 flessen wijn is ook geen aanrader voor sportieve prestaties, hoewel erg gezellig.
De globale route is in totaal ongeveer 30.000 km, om dat te halen is de planning om ongeveer 100 km per dag te doen, met 1..2 daagjes vrij in de week. Zo niet, zijn er nog altijd bussen en treinen ;-)

Recente Reisverslagen:

26 Augustus 2016

Foto's Ecuador zomer 2016

11 Augustus 2016

Terug in Ecuador, en je gelooft ’t niet….

31 Mei 2016

In Ecuador zie ik het even niet meer zitten

20 Mei 2016

Foto's Colombia mei 2016

19 Mei 2016

Verdwenen drugsbaronnen en flinke bergen
Marcel

Ieder heeft zijn dromen, de mijne is om Amerika door te trekken: weidse landschappen, bossen, meren en canyons, zonovergoten eindeloze golvende wegen en ineens een Harley kroeg op een verlaten weg , maar ook de fascinerende vergane culturen in Midden en Zuid Amerika en de gletsjers en natuurgebieden in Patagonie. In 2012 heb ik al eens een sabbatical genomen om deze Panamerican route te gaan fietsen. Destijds vanaf Fairbanks (Alaska) via Canada door de prachtige Rocky Mountains naar Vancouver en langs de fantastisch mooie US Westcoast richting Californie. Helaas ben ik toen na 2 maanden en 5000km in Oregon van m´n fiets gereden. Dus nu in 2015 is het tijd voor een herkansing :-) In mei heb ik m´n baan opgezegd om 1,5 jaar op m´n gemak van Alaska naar Vuurland te fietsen. Start is midden juni vanuit Deadhorse in het noorden van Alaska, het gedeelte door Alaska naar Anchorage had ik nog niet gedaan en wordt een leuke en waarschijnlijk eenzame uitdaging, honderden kilometers onbewoonde wereld afgezien van wat elanden en beren. Vanaf Anchorage (Whittier) dan in juli een korte zee-cruise naar Vancouver (Canada heb ik 2012 al in stromende regen gefietst, dat hoeft niet meer zo nodig). Vandaar de Panamerican route weer oppakken langs de heerlijke Westcoast (San Francisco, Los Angeles) en via Route 66 en Texas of via de Baja California naar Mexico. Nog niet in detail gepland maar in grote lijnen volgen dan Midden Amerika, Columbia, Equador, Peru en Bolivia, Chili/Argentina en uiteindelijk de finish in Ushuaia (Vuurland). Tijdens de voorbereidingen kwam ik via Jellie nog in contact met Leontien van Moorsel. Ze gaf een indrukwekkende presentatie hoe ze de tour de France destijds heeft gewonnen met als eten enkel wat blikken bonen. Een formidabel prestatie dat veel zegt over haar doorzettingsvermogen en talent, maar aan de andere kant, ze kon er niet van genieten omdat ze dus anorexia had. Dat heeft ze overwonnen en daarna heeft ze zich belangeloos en met veel energie ingezet om jongeren met anorexia (een onderschat probleem) te begeleiden en het ook te overwinnen. Leontien, haar man (Michael van Zijlaard) en de medewerkers verrichten hiermee fantastisch werk bij de stichting LeontienHuis (http://www.leontienhuis.nl/) Waarom zeg ik dit, omdat we aan de praat kwamen over m’n reis en ze mij met een fantastische set wielerkleding hebben gesponsord. Bij deze dus een vermelding van http://www.leontienhuis.nl/ kijk eens op de site en beter nog, doneer aan dit goede doel.

Actief sinds 22 Mei 2012
Verslag gelezen: 770
Totaal aantal bezoekers 235042

Voorgaande reizen:

24 Mei 2012 - 23 December 2013

Panamerican Biking

Landen bezocht: