El Salvador: hitte, wind en lekke banden

Na twee weken school ben ik weer aan een paar maanden vakantie toe ;-). Toch moet ik zeggen dat Antigua me geweldig is bevallen. De weg naar de kust gaat precies tussen de 2 vulkanen (Agua en Fuego) door met spectaculaire uitzichten en nog steeds het spuwen en rommelen van de Fuego op de achtergrond. De wind is plotseling ook erg spectaculair geworden en ik word letterlijk van de berg afgeblazen. Ach, zo lang het nog rugwind is dacht ik toen nog, de onnozelaar. Halverwege de dag komt ie van de zijkant en wordt mijn fietsje door de rukwinden enkele keren op een haar na van de weg afgeblazen. Als ik ‘m later even parkeer gebeurt dat dan ook daadwerkelijk. Alweer mijn spiegeltje lijmen. De route loopt langs een rij wat kleiner wordende vulkanen. Het schiet lekker op en bij Gaborro (een kruispunt in het niks) is een weinig bijzonder hotelletje. Het enige opmerkelijke is dat het water van de closetpot continu doorloopt maar ondanks mijn waarschuwing schijnt het niemand iets te schelen.
(10-2-2016 Afstand: 125 km Hoogte: 500 m)
’s Ochtends blijkt de schade dan toch groter dan gedacht. Mijn hele kamer staat onder water en er loopt een stroom via de voordeur naar buiten. Gelukkig had ik uit voorzorg al alle bagage op het andere bed gelegd, maar de eigenaar staat er een beetje beteuterd bij te kijken. Tja, luisteren he. Sinds een paar weken ben ik al verkouden, maar het is dan ook rond/na de carnavalsdagen dus waarom zou het dit jaar anders zijn dan de vorige 40 keer. De wind komt nu zijdelings van voren en bij flinke vlagen kom ik nauwelijks vooruit. Na een tijdje komt de grens dan toch in zicht, duidelijk te zien aan de kilometers lange file van vrachtwagens die overigens iedere honderd meter worden bewaakt door een militair/agent met een geweer, zoals ook alle winkels rond de grens een bewaker met shot-gun hebben. Het zal wel ergens voor nodig zijn. De grensovergang gaat overigens soepel, een bord vermeld dat El Salvador het land van de glimlach is (ben benieuwd) en na kilometers wind-in knuren is er in het havenstadje Acajutla een hotel aan het strand, met overigens een onthutsend smerig toilet dat met stip in de top tien met “vadsigste baňo’s” komt. De zonsondergang in zee vanaf het terras maakt veel goed. (11-2-2016 Afstand: 70 km Hoogte: 250 m)
Vandaag verwachtte ik een makkie langs het strand maar de hitte (35+C), harde wind, onverwachte hellingen en verkoudheid maken dat ik het na zestig kilometer wel welletjes vind en een surfers hostel in Zonte opzoek. (12-2-2016 Afstand: 68 km Hoogte: 580 m). Na 12 uur slapen ben ik zowaar om 8 uur al op de fiets. Uiteraard weer bloedheet en wind-in dus tussen de middag besluit ik maar eens siësta te nemen want ik kom ’s morgens haast het bed niet uit. Lekker uitgerust gaat t verder tot ik een lekke achterband bemerk en daarna de voorband ook nog eens. Shit. Een groepje El Salvadoranen biedt onmiddellijk hulp aan en voor ik het weet is alle werk en gereedschap uit mijn handen genomen en zijn de mannen bijzonder enthousiast maar ook even ondeskundig onderdelen los aan het schroeven en de banden aan het plakken. Eerst sta ik er wat onrustig omheen te huppen maar als er met schroevendraaiers wordt gestoken neem ik toch maar snel de regie over. De achterband hadden ze al weggeflikkerd (want had 3 gaatjes en plakt niet, ja gek he over en natte band solutie smeren) en kan ik nog net redden. Gelukkig want ik heb maar 1 reserveband en deze maat is in Centraal Amerika nauwelijks te krijgen, Bovendien zijn al mijn bandenplakkers nu op. Ook vandaag kom ik niet zover als ik wil dus maar een hotelletje in Zecatecoluca (onuitspreekbaar) met een zwembadje (heerlijk!) genomen. (13-2-2016 Afstand: 75 km Hoogte: 175 m). Een dag later met veel wind en hitte nu wel in Usulutlan (ook al zo’n tongbreker) aangekomen (14-2-2016 Afstand: 62 km Hoogte: 105 m) waar ik weer niet voor tien uur uit mijn nest kan komen. Het ritje naar San Miguel is gelukkig kort en daar wil ik even een dagje bijkomen. Onderweg haalt me een Salvadoriaan in die me uitnodigt om bij hem te overnachten, hij blijkt bij de Warmshowers te zijn maar woont helaas de verkeerde richting op. En verrek 20km verder stopt weer een truck, nu met Jose die idem aan dat zelfde kustplaatsje een overnachting aanbiedt. Achteraf gezien een beter plan maar nu ga ik landinwaarts naar San Miguel en boek in een soort ‘auto hotel’ (Hotel Brasil, mensen blijf er weg) waar me $12 (El Salvador heeft dollars) voor deze overnachting wordt gevraagd. (15-2-2016 Afstand: 60 km Hoogte: 145 m)
’s Ochtends om 8 belt de hotelhulp me al uit bed voor het geld van de volgende dag. Nou ja nu ben ik tenminste op tijd eruit om een dagje de stad te bezichtigen (valt zwaar tegen) en een reserveband van 28” te scoren (niet te verkrijgen deze maat). Bij terugkomst lijkt een extra bandje wel nuttig want ik heb alweer een lekke achterband. Nu eens flink de tijd genomen om binnen- en buitenband goed te checken (er zat een ijzerdraadje in) en netjes te plakken. ’s Avonds wordt me godmiljaar weer $12 gevraagd en na een lang en onduidelijk Spaans gesprek waar ook de manager bij wordt gehaald blijkt men hier per dagdeel af te rekenen ipv per dag. Dat schijnt bij deze ‘auto hotels’ wel vaker zo te zijn, soms zelf per 3 uur (voor de vluggertjes). Als ze dat echter nergens duidelijk zeggen/schrijven verrek ik dat te betalen. Om niet om middernacht op straat geflikkerd te worden deel ik dan toch maar het bedrag fifty-fifty met de baas. Voor zover mijn overnachtingen in deze semi-bordelen en mijn principes.