Whitehorse en de eerste 1000 km

Whitehorse is voor het eerst een grotere stad (26.000 inw), leuk om eens rond te kijken en mijn zitvlak eens extra rust te gunnen. Het is de hoofdstad van de provincie Yukon (Canada), 80% van de Yukoniers (of zo) woont ook hier. Vergelijk het maar eens hiermee: een gebied zo groot als Europa, heeft Venlo als hoofdstad met daarnaast een tiental plaatsen a la Egchel, verdeeld over het hele gebied van Nederland tot Italie. Zo weids, groots en verlaten is het hier.
Het stadje is opgericht tijdens de gold-rush eind 19e eeuw. Duizenden avonturiers gingen goud zoeken in Klondike en moesten over onontdekte gebieden ernaartoe trekken, een van die routes liep via de rivier de Yukon en bij het huidige Whitehorse waren toen onoverkomelijke stroomversnellingen. Slimmeriken hebben hier rond 1900 een trambaan aangelegd en een stoombootlijn naar het noorden, daarmee veel geld verdient en dus Whitehorse gesticht.
Onvoorstelbaar zware en barre tochten waren het voor deze goudzoekers, tot hun middel in de sneeuw, over wilde wateren, bij vrieskou en via onbekende routes gingen ze op zoek naar de beloofde goudvelden. En als ze het al haalden kwamen ze in karige tentjes of blokhutjes waar slechts enkelen het geluk hadden wat goud te vinden na harde werkdagen. Dat waren pas echte mannen, die klaagden niet over een puistje ;-)
Verder is ongeveer 25% hier van indiaanse afkomst, een 15tal stammen die ze ‘First Nation People’noemen. Diegene die ik heb gezien zien er nogal desolaat uit, de meeste dronken, mager en sjofel ofwel hamburger-dikke mensen met schreeuwende kinderen. Dit hoeft natuurlijk geen doorsnede te zijn (ben alleen op straat en eettenten geweest) maar geeft te denken.
Ik heb nu de eerste duizend kilometer gefietst, tijd voor een eerste terugblik.
Het waren veel mooie routes en landschappen, vooral rond de grens van Canada en Alaska. Het weer is kouder en natter dan ik had gehoopt maar straks in Arizona met 40C zal ik er met weemoed aan terugdenken, bovendien heb ik geen last van muggen of bosbranden die beiden hier een plaag kunnen zijn. Ondanks het weer en m’n Butt Buddy vind ik het een geweldige belevenis, met name het fietsen vind ik prachtig. Onderweg veel aanspraak en interessante gesprekken gevoerd.
Het is soms nog even wennen en in het ritme komen, ook het ritme van nietsdoen.
Al met al een mooi avontuur, ‘savonds ga ik voldaan naar bed en ’s ochtends sta ik vol verwachting weer op. Weliswaar geen garantie voor het vervolg maar alvast een prima begin!
Afstand: 6 km
Hoogte: 0
Totaal: 1013 km