Giants and Thieves

Na Brookings gaat de West Coast over van Oregon naar California en de route gaat meer landinwaarts, gelukkig maar want hier beginnen de Redwoods!
Deze reusachtige bomen (Redwood tree of Sequioa, overigens schijnt er nog een ander Sequioa soort te zijn aan de oostkust) zijn tussen de 500 en 1300 jaar (!!!) oud en genoemd naar een Cherokee chief (Se-quo-yah), vele meters in diameter en tientallen meters hoog. Ze komen alleen voor in een smalle strook van ca. 20..50 km langs de West Coast over een lengte van 750 km. En dat is vooral omdat juist over deze strook er vaak nevel van de Pacific Ocean hangt, die geeft de bomen vocht en bescherming tegen de zon. Het hout is oersterk, bestand tegen bosbranden, ziektes, insecten en het volledig afsterven van een gevallen stam duurt wel 100 jaar. Alleen tegen de mens (lees: de houtindustrie) kunnen ze niet op. Van de 2 miljoen acres toen de eerste ‘pioneers’ in 1800 kwamen is nog maar 10% over, waarvan nog maar een paar duizend ook werkelijk beschermd.
Voor zover de theorie, de praktijk is echter pas echt interessant. Met Jellie ben ik hier destijds met een camper doorheen gereden en dat was al fantastisch. Maar op de fiets door dit woud te reizen is een aparte belevenis. Het is alsof je in een soort kathedraal van bomen fietst, de een nog groter dikker en hoger dan de andere en al bergop fietsend heb je alle tijd om ze allemaal goed te bekijken en te bewonderen. Als de zon dan ook nog doorkomt en door de bomen een voortdurend wisselend lichtspel verspreid is het werkelijk FANTASTISCH mooi. Ik heb al veel superlatieven over tochten gebruikt maar dit is zonder enige twijfel de mooiste fietstocht die ik ooit heb gemaakt. Ik geloof dat ik een paar uur alleen maar OoooH, Aaaah, Waaauw en zo heb uitgebracht.
Prairie Creek Redwood State Park is onze campground, en alle bikers (het wordt intussen een bekend groepje) zijn onder de indruk van deze tocht en het is het gesprek van de avond.
(5 Aug Afstand: 1 15 km Hoogte: 874 m)

De dag erna hebben we nog een staartje Redwood bos en daarna weer langs de kust, in het begin nog onverwacht met een zonnetje maar juist in het plaatsje Trinidad (of all names) is de zon weer weg en overheerst de nevel. Dat blijft tot aan Eureka, de “grote stad” aan de North California Westcoast. Via Warmshowers kan ik hier bij Dal en Barbera Lemmon blijven. Wil (een 18jarige jongen uit Seattle, ook al eerder ontmoet) is er ook, en oorspronkelijk zouden er nog 2 fiets-stellen blijven die echter op het laatst hebben laten afweten. Jammer voor hen want het verblijf hier wordt werkelijk geweldig: Wil en ik krijgen een uitgebreid avondeten voorgezet dat zelfs wij niet opgegeten krijgen en ontzettend lekker.
(6 Aug Afstand: 115 km Hoogte: 874 m)

Ik blijf 2 nachten bij Dal en Barbi, enerzijds om de was te doen en anderzijds om de stad te zien. Een mooie, wat oudere stad, met vooral aan de haven/downtown (stenen) pakhuizen en winkels die wat Europees aandoen. Uiteraard hoort hier een bezoek aan de lokale Brouwerij bij. Onder het genot van enkele (nou ja enkele) speciale biertjes kom ik in gesprek met verschillende mensen zoals Howard en Sandy die me hun adres geven en uitnodigen in San Diego langs te komen (als ze zich dat straks nog maar kunnen herinneren, haha). ’s Avonds terug naar Dal voor nogmaals een uitgebreid avond eten, 2 overheerlijke zelfgebakken Sourdough Pizza’s met een biertje erbij. Heerlijk!!
Dal en Barbera zijn bijzonder stel, gepensioneerd maar nog rond mijn leeftijd, hun kinderen zijn al volwassen maar ze bieden onderdak (als soort Foster Parents) aan een jong kind (verwaarloosd door zijn biologische ouders) en twee geestelijk minder begaafde jonge volwassenen. Dal is conservatief-republikeins zoals hij zelf zegt maar ze zijn ook erg christelijk en bijzonder sociaal en willen hun tijd besteden om medemensen te helpen: “just because they need dit”. Met Dal is ook erg leuk kletsen, over zijn fietstocht in ’80 jaren, visie op politiek (interessant) en z’n anekdotes. Niet alleen lijkt hij op John Cleese maar heeft ook z’n geweldig gevoel voor humor. Ik wordt hier enorm verwend.
(7 Aug Afstand: 15 km Hoogte: 40 m)

‘s Ochtend skrijg ik opnieuw een uitgebreid en heerlijk “All American Breakfast” van Dal voorgeschoteld (daar kan ik wel een hele dag op fietsen, heerlijk!) en neem hartelijk afscheid van een perfecte gastheer. Langs de route ligt een klein bijzonder fraai Victoriaans plaatsje (Ferndale) waar ik niet uitgefotografeerd raak op de mooie huisjes (hier zou ik wel willen wonen). En de dag wordt nog mooier als de route over de “Avenue of the Giants” gaat. Een rustige weg die langs de Highway-101 slingert en dwars door een gedeelte van het Redwood Forest gaat, met opnieuw de gigantische en indrukwekkende bomen die links en rechts en boven je uittorenen. Opnieuw een onvergetelijke ervaring. De camping (Humbolt State Park) ligt midden in dit fantastische woud, met rond om mijn tentje enorme stronken van oude (omgehakte of gevallen) Redwoods en de levende bomen eromheen als een gigantische galerij. Een flesje rode wijn bij het avondeten en leuke gesprekken met de andere bikers die intussen een vaste groep vormen. Super!!
(8 Aug Afstand: 94 km Hoogte: 560 m)

’s Ochtends volgt de route wederom de “Avenue of the Giants” en in het ochtendlicht is de ervaring minstens zo mooi als de dag ervoor. Hoewel ik verschrikkelijk slecht gedroomd heb (sinds de val kan ik blijkbaar nog niet tegen alcohol, zou misschien wel eens goed voor me kunnen zijn ;-) ) kom ik toch heel snel weer in de Ooooh en Aaaah stemming. Eind van de dag weer een camping midden in de Redwoods (Standish Hickey State Park) met ertegenover zelfs een cafe/cafetaria. Het bekend groepje bikers arriveert ook (Jeremy+Kendall Can, Marcus+Marijke Oost/Duits, ‘n Belgisch stel, Craig San Diego, Scott+Tina ouder stel Seattle) en nieuw is een stel oudere bebaarde zwervers en Cathy (26, UK) waarmee ik later in het barretje/terras aan de overkant in gesprek kom. Ze heeft een geweldig gevoel voor humor en al snel zitten we aan bier/cider. Blijkbaar is de leerervaring van alcohol effecten bij mij erg beperkt. Een erg gezellige avond in ieder geval.
(9 Aug Afstand: 80 km Hoogte: 745 m)

Dus de dag erna maar eens uitslapen. Ik moet sowieso een extra etappe inlassen want ik krijg geen slaapplaats in het weekend in San Francisco, alle Warmshowers en Hostels zijn bezet. Mogelijk kan ik een plaats krijgen maar dan pas vanaf Zaterdag, dus rustig aan maar. Overigens moet ik wel in SF zijn voor de post, er komen onderdelen voor het gasstel, mijn verloren USB stick (vergeten in de Bieb in Newport) en een slaapmat. Van mijn huidige matje lieten de ribbels los en het ding kreeg een bochel. Op zich niet zo erg maar ‘t ding liep langzaam leeg en ik moest ‘m iedere nacht 2 keer opblazen. Ook dat is niet zo erg maar iedere keer als ik wakker werd kreeg ik ook een flinke aandrang om m’n blaas te ledigen, dus alle ritsen van de tent open, schoenen aan en met de zaklamp naar de WC (of als het echt donker is ff snel achter de tent). Normaal hoef ik ’s nachts nooit, maar ook dat is een probleempje dat ik na val heb overgehouden. Door de klap is een stel hersencellen in de war geraakt en blijkbaar ook diegene die normaal de controle over m’n blaas hebben. Lastig.
Afijn, om een lang verhaal kort te maken heb ik de leverancier (Therm a rest) van de slaapmat maar eens gebeld en er blijkt levenslang garantie op deze matjes te zitten, dus ze s turen een nieuw matje naar SF dit weekend. Top service hoor.
Aangezien ik om 10 uur op ben is de rest allang vertrokken. Ik ga eens naar het gezamenlijk voedselkastje (om beren en andere beesten van het voedsel weg te houden) en kom tot de ontdekking dat iemand al mijn eten heeft meegenomen. En niet per ongeluk want ’t was niet één potje maar: 1 brood, 1 zak Kellogs Cornflakes, 1 pot pindakaas, 1 pot Nutella, 2 bananen, 1 pot oploskoffie en de laatste 3 Jellie Bars). Godver de godver de $@#^#^*. Geen ontbijt dus, shit. Volgens de kaart is er verderop een dorpje met ‘services’ maar dat blijkt een intussen verlaten oord. De eerstvolgende stop met eten is 40 km verderop waarvan de helft bergop. Godmiljaar! De volgende 3 uur heb ik alleen maar vloekend op m’n fiets gezeten, als ik de die dief nu zou tegenkomen was hij de mijne geweest. In Westport kan ik eindelijk een kop koffie (drie dus) en wat eten pakken (een pizza, 2 grote Cinnamon rolls en een stuk taart). Intussen komen Gary (Canadees 17 keer deze tocht gedaan) en Scott+Tina erbij en kan ik m’n ei kwijt. Bij de eerstvolgende grote plaats is een supermarkt (tip van de ervaren Gary natuurlijk) waar ik opnieuw een buts eten insla. Op het laatste stuk naar de camping (VanDamme State Park) komt de nevel alweer op en ik krijg zowaar m’n 2de hongerklop deze reis, geen Jelliebars en ontbijt natuurlijk. De camping is OK, Gary+Cathy zijn er en een wat vage oude hippie: Craig: 58, maar ziet eruit als 70, 6 ex-wifes, 9 kinderen, lasser en drummer bij de beste bands van California zoals hij zegt en een beetje de weg kwijt is. Je ziet ze hier meer dit soort zwervers, de kampplaatsen kosten maar $5 en volgens Gary zijn mn in deze regio veel van dit soort mensen op de campings. Mijn ervaring van die ochtend maakt me wat kopschuw voor zwervertypes. Het is niet alleen de kwaadheid die ik heb dat iemand met z’n poten aan mijn eten zit maar vooral ook een soort teleurstelling in de mensen en een soort verlies van veiligheid (misschien ook naïviteit) t.a.v. mijn omgeving. Dus ondanks dat Craig veel contact zoekt houd ik me deze avond wat op de achtergrond.
(10 Aug Afstand: 94 km Hoogte: 11500 m)

Weer lekker uitgeslapen, zelfs Gary+Cathy (laatvertrekkers) gaan al eerder weg en de 45 km van vandaag doe ik lekker rustig aan. Met afwisselend nevel en een ‘zaterig wonnetje’ fiets ik langs de kust. Als het uitzicht goed is zijn er erg mooie kliffen, rotsen en vergezichten. De volgende camping was vroeger een State Park Campground maar nu overgenomen door KOA, dat betekent: een winkeltje, zwembad, free wifi, free coffee, free showers en toch maar $10. Craig (van San Diego) is er ook al en bevestigd mijn vermoedens over het zwerverskoppel dat m’n eten kan hebben gestolen (“no good vibes, man”), terwijl ik hier ook Roy (Israel, wat ouder, maar wel 100 km+/dag) ontmoet, gezellig kletser. Lekker plekkie om ook m’n weblog eens te updaten.
(11 Aug Afstand: 45 km, Hoogte: 580 m, Totaal: 3759 km)