Sneeuw en zitvlakproblemen - Reisverslag uit Haines Junction, Canada van Marcel Tijdink - WaarBenJij.nu Sneeuw en zitvlakproblemen - Reisverslag uit Haines Junction, Canada van Marcel Tijdink - WaarBenJij.nu

Sneeuw en zitvlakproblemen

Door: marceltijdink

Blijf op de hoogte en volg Marcel

01 Juni 2012 | Canada, Haines Junction

1 juni Burwash Landing – Haines Junction:
Gisteravond waaide het als een gek en tent ging flink tekeer maar het is een prima ding en heeft het goed gehouden. ik heb er ook geen minuut langer van wakker gelegen, was moe genoeg. ’s Ochtends geen wind maar wat ritselen op de tent: het sneeuwde zowaar! Buiten lag flink pak sneeuw en het ging maar door. Dus alles weer nat ingepakt en door de sneeuwbui op weg, die na 50 km gelukkig minder werd. Landschap daarna als gewend: mooi. Ik wilde vandaag eigenlijk maar een korte afstand doen vanwege mijn onwelkome reismakker op m’n zitvlak. Gewoon zittend fietsen is niet te doen dus ook flinke stukken op de pedalen gestaan, kwamen die spinning lessen nog goed van pas. De rest van de tijd vooral heel scheef in het zadel hangen, geen gezicht. Tegenliggers denken vast: He, Stephen Hawkings is doing Canada by bike. Rustplaats: Haines Junction, een gat waar de lokalo’s iedere vrijdag (vandaag dus) een BBQ hebben met bier en muziek bij ‘the Bakery’. Erg gezellig maar niets nieuws, wij gingen daar in Helden al 35 jaar geleden voor naar d’n Bèkker. Morgen rustdag, kijken of de klotepuist dan minder wordt.

Afstand: 125 km
Hoogte: 450 m
Totaal: 847 km

  • 02 Juni 2012 - 07:20

    Jellie:

    oeps dat hadden we niet besteld!

  • 02 Juni 2012 - 08:31

    Jellie:

    hoi hoi ,
    Mijn advies ga even naar de Health centre net buiten het dorp.
    Die kunnen er even naar kijken misschien open snijden (klein sneetje)is de druk er van af of een zalfje om sneller te genezen.
    op de kruising Alaska highway 1 en 3 ....links richting champagne and Aishihik first nation(misschien daarna even een bezoekje hihi) stukje rechtdoor en dan links ligt het centrum. en niet eiegenwijs zijn ga nou even liefs jel

  • 02 Juni 2012 - 13:42

    Joost En Joke:

    Kei leuk om je zo te kunnen volgen.Zo maak je nog eens wat mee zeg. Hebt al heel wat kilometertjes afgelegd ondanks je ongenode gast en het slechte weer! Zal flink vervelend zijn maar dan kan het alleen maar beter worden toch? We blijven je volgen en hopelijk kom je geen beren op de weg tegen die er niet zijn!! Grtjs Joost en Joke

  • 02 Juni 2012 - 19:04

    Moeder:

    bedankt voor `t fijne verhaal . jammer van de puist .
    volgens mij weet Jellie er de weg ,want ze weet precies wat je moet doen.
    Ans en Rai genieten ook van je verhaal .
    Goeie reis , groeten Moeder .

  • 03 Juni 2012 - 07:12

    Marij:

    He Marcel,
    Hoop dat het vandaag weer iets beter gaat met je vervelende reisgenoot :-).
    Leuk om je te kunnen volgen!
    Veel fiets-/reisplezier.
    Groetjes, Marij

  • 03 Juni 2012 - 13:53

    Leiduntwidde:

    Ha die Marcello!
    Schitterend je zo te kunnen volgen, inderdaad hele beeldende verhalen vol humor, probeer dat vooral vol te houden, dan kun je ze nog altijd bundelen en er misschien kleingeld van maken als je weer terug bent.... Hopelijk is je ongenode gast inmiddels opgehoepeld? Fiets-se nag! Groetjes oeht 't VieCurie in Vènnel (blinde darm bijna ontploft en dus inmiddels verwijderd), Leon

  • 03 Juni 2012 - 18:28

    Pieter En Mieke:

    Of je bent niet goed wijs of je hebt een raad los maar wie gaat nu kamperen in de sneeuw? Maaaaaar, petje af hoor. Om het op de bank zo te lezen is het al een avontuur, laat staan als je het echt beleeft. Hou vol en ook het schrijven op je weblog want het zit gelukkig vol humor. Als je deze afstanden fietst ben je volgens mij binnen een half jaar klaar of niet? Groetjes vanuit een nat Dörp, Pieter en Mieke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Canada, Haines Junction

Panamerican Biking

Ik heb altijd gefantaseerd dat het geweldig moest zijn om de Amerika’s door te reizen: weidse landschappen, bossen, meren en canyons, zonovergoten eindeloze golvende wegen en ineens een Harley kroeg op een verlaten weg , maar ook de fascinerende vergane culturen in Midden en Zuid Amerika en de gletsjers en natuurgebieden in Patagonie.
Ik ben u 52, een mooie leeftijd om jongensdromen nog te verwezenlijken dus van mei 2012 t/m dec 2013 ga ik een fietsreis maken van Alaska (Fairbanks) tot het uiterste zuiden van Chili (Ushuaia).
Het plan:
De route die ik wil doen gaat grotendeels over de PanAmerican Highway. De start is eind mei 2012 in Alaska en via Canada (juni/juli met o.a. de parken Jasper/Banff) terug in de US langs de westkust (San Francisco, Los Angeles). In de herfst dan via Route 66 naar de Grand Canyon en daarna via Mexico door Midden Amerika naar Panama. In het voorjaar 2013 moet ik dan ergens in Ecuador verdergaan met gedeelte door Zuid Amerika eindigend in Patagonie en Vuurland.
Er is ook wel aardig wat voorbereiding aan vooraf gegaan. Allereerst een goede fiets (Koga Myata met riemaandrijving en Rohloff naaf, natuurlijk van de Vakantiefietser) en kampeer/reisspullen. Ondanks dat ik zoveel mogelijk heb bespaard kom ik op 32..35 kg bagage, incl. de fiets betekent dat ik over de 50 kg ga meeslepen. Voor diegenen die ook zoiets willen doen, veel informatie hiervoor vind je in het boekje ‘de Wereldfietser’ van Eric Schuit.
Een generale repetitie is ook aan te raden, die heb ik in april door Toscane gedaan, een week langs Pisa, Lucca, Volterra, San Gimignano en Siena met afstanden rond de 65 km. Heel mooi en erg nuttig, zo was mijn superlichte slaapzakje in Italie al veel te koud en iedere avond 2 flessen wijn is ook geen aanrader voor sportieve prestaties, hoewel erg gezellig.
De globale route is in totaal ongeveer 30.000 km, om dat te halen is de planning om ongeveer 100 km per dag te doen, met 1..2 daagjes vrij in de week. Zo niet, zijn er nog altijd bussen en treinen ;-)

Recente Reisverslagen:

26 Augustus 2016

Foto's Ecuador zomer 2016

11 Augustus 2016

Terug in Ecuador, en je gelooft ’t niet….

31 Mei 2016

In Ecuador zie ik het even niet meer zitten

20 Mei 2016

Foto's Colombia mei 2016

19 Mei 2016

Verdwenen drugsbaronnen en flinke bergen
Marcel

Ieder heeft zijn dromen, de mijne is om Amerika door te trekken: weidse landschappen, bossen, meren en canyons, zonovergoten eindeloze golvende wegen en ineens een Harley kroeg op een verlaten weg , maar ook de fascinerende vergane culturen in Midden en Zuid Amerika en de gletsjers en natuurgebieden in Patagonie. In 2012 heb ik al eens een sabbatical genomen om deze Panamerican route te gaan fietsen. Destijds vanaf Fairbanks (Alaska) via Canada door de prachtige Rocky Mountains naar Vancouver en langs de fantastisch mooie US Westcoast richting Californie. Helaas ben ik toen na 2 maanden en 5000km in Oregon van m´n fiets gereden. Dus nu in 2015 is het tijd voor een herkansing :-) In mei heb ik m´n baan opgezegd om 1,5 jaar op m´n gemak van Alaska naar Vuurland te fietsen. Start is midden juni vanuit Deadhorse in het noorden van Alaska, het gedeelte door Alaska naar Anchorage had ik nog niet gedaan en wordt een leuke en waarschijnlijk eenzame uitdaging, honderden kilometers onbewoonde wereld afgezien van wat elanden en beren. Vanaf Anchorage (Whittier) dan in juli een korte zee-cruise naar Vancouver (Canada heb ik 2012 al in stromende regen gefietst, dat hoeft niet meer zo nodig). Vandaar de Panamerican route weer oppakken langs de heerlijke Westcoast (San Francisco, Los Angeles) en via Route 66 en Texas of via de Baja California naar Mexico. Nog niet in detail gepland maar in grote lijnen volgen dan Midden Amerika, Columbia, Equador, Peru en Bolivia, Chili/Argentina en uiteindelijk de finish in Ushuaia (Vuurland). Tijdens de voorbereidingen kwam ik via Jellie nog in contact met Leontien van Moorsel. Ze gaf een indrukwekkende presentatie hoe ze de tour de France destijds heeft gewonnen met als eten enkel wat blikken bonen. Een formidabel prestatie dat veel zegt over haar doorzettingsvermogen en talent, maar aan de andere kant, ze kon er niet van genieten omdat ze dus anorexia had. Dat heeft ze overwonnen en daarna heeft ze zich belangeloos en met veel energie ingezet om jongeren met anorexia (een onderschat probleem) te begeleiden en het ook te overwinnen. Leontien, haar man (Michael van Zijlaard) en de medewerkers verrichten hiermee fantastisch werk bij de stichting LeontienHuis (http://www.leontienhuis.nl/) Waarom zeg ik dit, omdat we aan de praat kwamen over m’n reis en ze mij met een fantastische set wielerkleding hebben gesponsord. Bij deze dus een vermelding van http://www.leontienhuis.nl/ kijk eens op de site en beter nog, doneer aan dit goede doel.

Actief sinds 22 Mei 2012
Verslag gelezen: 528
Totaal aantal bezoekers 238780

Voorgaande reizen:

24 Mei 2012 - 23 December 2013

Panamerican Biking

Landen bezocht: